Dilimde Tüy Bitti

Bu blogda durmadan tasarruf edip, para biriktirmek üzerine yazdım, çizdim. Bazıları mevcut faiz oranlarının tasarruf etmeyi cazip olmaktan çıkardığını, borsanın riskli olduğunu, BES’in geleceğinin belirsiz olduğunu bu nedenle de tasarruf etmek yerine paraları yemenin daha makul olacağını düşünüyorlar. Borsa riskli, BES belirsiz de bizim geleceğimiz bu konuda net mi? Sağlığımız emekli olabileceğimiz yaşa kadar çalışmamıza izin verecek mi? Emekli maaşları her zaman düzenli olarak ödenebilecek mi? 90 yaşımıza kadar yaşamayacağımızdan emin miyiz?

Bende mi bir tuhaflık var da ben bu kadar gelecek endişesi yaşarken ki, çok şükür maddi açıdan kötü bir pozisyonda değilim, etraftaki insanların çoğu sanki yarın yokmuş gibi yaşayabiliyor? Tasarruf etmekten geçtim hala kredi kartının minimumunu ödeyerek zaman içinde borçtan kurtulabileceğini zanneden “saf” insanlar var. Kredi kartının tamamını ödememek ve kredi kartını bir borç aracı olarak görmekle tefeciden para almak arasında pek bir fark yok. Borcunuzu ödemezseniz, Tefeci sizi topuğunuzdan kurşunlayabilir ama bankalar da başka açılardan acı verici olabilirler.

Para biriktirmek şart ama öncelikleriniz olmalı. Önce küçük bir acil durum fonu oluşturun. Belki 1 maaşınız kadar. Sonra da elinize geçen her kuruşu varsa kredi kartı borcunuzu tamamen kapatmak için kullanın. Kredi kartı bir ödeme aracıdır, bir borçlanma aracı değildir. Acil durum fonu da acil işler içindir. Ani bir hastalık, ailede bir vefat gibi. Haftasonu AVM turlarken indirimde gördüğünüz yeni televizyonu, kap kacağı yahut da ihtiyacınız olmayan ıvır zıvırı almak için bu fonu kullanmamalısınız.

Bazı bireysel finans uzmanları borç ödeme miktarı en düşük olan borcunuzdan başlamanızı önerseler de benim yaklaşımım farklı. Ben faizi en yüksek olan borcu ödemeye başlamayı tercih ederim. Evet bir borçtan kısa vadede kurtulmanın psikolojik olarak rahatlatıcı bir yanı vardır belki ama esas cebimizi yakan şey yüksek faiz olduğundan benim önceliğim en yüksek faizli borcu temizlemek olur.
Lütfen ama lütfen popüler tabirle “Kredi Kartızede ya da Kredi Kartı Mağduru” olmayın. Öyle bir hava yaratılıyor ki, sanki kredi kartları tabancayı çekip, şakağımıza dayayıp bize zorla para harcatıyorlar. Eh gelir belli, gider belli, mecburen mağdur oluyoruz. Valla benim kredi kartlarım kuzu kuzu cüzdanımda bekliyorlar. Ben onları rahatsız etmezsem, orada sonsuza kadar uyurlar ve beni mağdur etmeyi akıllarından bile geçirmezler. Kendinizi alışveriş sarmalından kurtaramıyorsanız, kartları evde bırakın. Cebinize ihtiyacınız kadar para koyun, sokağa öyle çıkın. Hain kartların saldırısına uğramadan geri dönebilirsiniz.