Yaklaşık 10 yıl önce bu zamanlarda kadın-erkek ilişkilerinden havlu atmıştım. Bu konuda yeteneksiz olduğuma ve de erkeklerin %90'ının yalancı olduğuna (beyler alınmasın, onları %10'luk grubun içinde kabul ediyorum) karar vermiştim.
Ömür boyu bekar kalma kararımı vermeme sebep olan kişiyle bugün karşlaştım. Teknik olarak karşılaşma denemez. Tesadüfen aynı yerde Pazar Kahvaltısı ettik. Onun yanında eşi ve çocuğu ile beraber kalabalık bir grup, benim yanımdaysa iki arkadaşım vardı. Ben onu çok uzaktan tespit ettiğim için onun bulunduğu tarafa asla bakmamayı ve de onu görmediğimi sanmasını sağladım. Sanırım.
Şimdi düşünüyorum da kararımdan hiç pişmanlık duymuyorum. İçimde en ufak bir his kalmamış. Bazı konularda çok kararlı ve güçlü duruşumdan ben bile etkileniyorum. Kendi sırtıma pat pat yapıp, kocaman bir aferin verdim. Bu narsiszm sayılmaz değil mi? Yani herkes bazen kendinden çok memnun olabilir...:))
Bu blogdaki yazilari bloguma link vererek ya da blogu referans gostererek kullanabilirsiniz.
1 yorum:
Tebrikler!! Bir "pat pat" da benden. :-)) Ben çok zorlanıyorum bu gönül ilişkilerini yönetmekte, keşke onun yönetimiyle ilgili de bir blogunuz olsa :-)))
Yorum Gönder