İş Ararken

Ani bir kararla beni mutsuz eden işimi bıraktım. Esasında tam da böyle olmadı. Uzun zamandır beni sıkmakta ve üzmekte olan işimi bırakmaya zaten niyetlenmiştim ve bunun için de hesabımı kitabımı yapmıştım. Niyetim iş bulup, öyle bırakmaktı ama maddi açıdan bu şart da değildi. En fazla Haziran’a kadar dişimi sıkar öyle bırakırım derken, daha fazla çekmemeye karar verdim. Kabalık hayatta tahammül ettiğim bir şey değil.

İş arama serüvenimin 3 ila 6 ay arası sürmesini bekliyorum. Param da var ama yine de bazı tedbirleri devreye sokmakta fayda var dedim. İnsan kendisini en kötüsüne hazırlamalı. Neler yaptığıma bir bakalım:

1. Öncelikle ayda 500 YTL ödemekte olduğum BES’i 100 YTL’ye indirdim.
2. Diyetisyenimle bundan böyle hafta bir değil 15 günde bir görüşmek üzere anlaştım. Zaten iki ay kadar evvel kendisi bunu teklif etmişti ama o zaman henüz buna hazır olmadığımı düşündüğüm için istememiştim.
3. Araba almamaya karar verdim. Mümkün olduğu müddetçe kardeşimin aracını kullanacağım.
4. Karşıya geçmem gerektiğinde taksiye atlayıp, bütün yolu o şekilde gitmiyorum. Efendi efendi, denizyolunu da kullanıyorum. Hatta geçen gün dolmuşa binmeyi de becerdim. (Lütfen bunu ukalalık olarak almayın, güzergahlardan haberim yok onun için bunu başarı sayıyorum).
5. Dışarıda yemek yeme konusunu sadece sosyal ortamlarla sınırladım. Eve hazır bir şey getirtmiyorum, ya da tek başıma dışarıda yemek yemiyorum.

CV göndermeyi planladığım danışmanlık şirketlerinin tamamına CV gönderdim. Yakın çevremle de sürekli temastayım. Bakalım yeni bir iş ne zaman kapımı çalacak?

Benim için kötü senaryo uygun bir işi 1 yıl boyunca bulamamak olur. Eğer 1 yıl süreyle birikimlerimden yemek zorunda kalirsam, toplam tasarruf hedefimin %25'inden %17'sine düşerim. Bununla yaşayabilirim ama umarım bu iş o kadar da uzun sürmez.

Önümüzdeki Dönem Planlarım

Öncelikle bir süre dinlenmeyi düşünüyorum. Hafta sonuna doğru Ankara’ya gidip, annemle kardeşimi göreceğim. Kardeşim bir süre araba kullanmasını engelleyen bir rahatsızlık geçiriyor. Onun arabasını ödünç alacağım. 2000 yılından beri hep şirket aracı kullandığım için kendime ait bir arabam yok. Ne kadar süre ile iş arayacağımı bilmiyorum ama araba almaya niyetim yok. Fakat tabii taksi de oldukça pahalıya geliyor. Tutumlu biri olarak taksiye verdiğim paraya acıyorum doğrusu. Akbilim var ama toplu taşımayı hiç kullanmayan birisi olarak ne güzergahlardan ne de otobüs, vapur saatlerinden haberim var. O nedenle kardeşimin aracını alabilecek olmam benim için çok önemli. Umarım o iyileşene kadar da yeni bir iş bulmuş olurum.

Kilo vermeye devam ediyorum, perhizim stres nedeniyle ufak bir aksama geçirdiyse de kilo almadığım gibi biraz verdim bile. Daha fazla verebilecekken daha az vermiş oldum ama sağlık olsun. Perhize devam edeceğim. Bu konuda taviz vermeyeceğim. Haftasonu bol gelen 7 tane pantolonu ıskartaya çıkarttım. Bu muhteşem bir his.

İş aramak konusu eğer uzman seviyesinde bir çalışansanız, nispeten biraz daha acısız. En azından başvurulacak çok sayıda pozisyon olacağından kendinizi kötü hissetmezsiniz.

Benim durumumda işler biraz daha karmaşık. Neyse sadede gelelim ve şu ana kadar ne yaptığıma bir bakalım:

Öncelikle zaten bir ay kadar evvel işimden memnun olmadığımı ve bir arayış içine girmiş bulunduğumu kendime yakın hissettiğim kişilerle paylaşmıştım ve bunlardan bazıları da CVmi uygun gördükleri yerlerle paylaşmaya başlamışlardı. İşten ayrıldığımı yakın çevreme bildirdim. Ayın sonu itabiyle şirketimle ilişiğimin kesileceğini de söyledim. CVmi zaten güncellemiştim ve bunları orta ve üst düzey yönetici pozisyonları için çalışan headhunterlar ile paylaşmaya başladım.

Şu ana kadar bir arkadaşımın patronuyla tanıştım. Birden fazla şirketi olan bir grup. Açık bir pozisyon şu anda yok ama tanışmak faydalı oldu.

Yarın bir Headhunter ile görüşmem var. Onlara henüz CV göndermemiştim ama bugün kendiliklerinden arayıp, güncel bir CVmi istediler. Biraz konuşunca ellerinde bir pozisyon olduğunu öğrendim. Yarın bu konuda görüşeceğiz.

Bunun dışında bana uygun açık bir pozisyonla ilgili bir ilana başvurdum ve eski bir yöneticimle bu bilgiyi paylaştım. Sözkonusu firmanın yönetimini iyi tanır. Görüşme fırsatı yakalamak için yardımı olabileceğini düşünüyor.

Tanıdığım bir headhunter da Nisan sonu bir pozisyon olabileceğinden söz etmişti. Onu bekliyorum.

Yarın ise, birkaç headhunter’a daha CV göndereceğim. Şimdilik bu kadar.

ADSL

Evde Internete bağlanırken anlamsız bir sorun yaşıyorum. Kullandığım laptop oldukca eski. Wireless icin bir USB adaptör kullanıyorum. sorun ya bunda ya da laptopun USB portunda. Bu nedenle CV güncellemek ve göndermek daha ön planda olduğu için bloga ilgi gösteremedim. Yazıları off-line hazırlayıp, upload edeceğim.

Gerçi ADSL tarafında da haftalardır bir sorun vardı ve hafta sonu uzun bir çalışma yapıldı. Tam olarak sıkıntının kaynağını çözebilmiş değilim.