15 Eylül 2007 Cumartesi

Karinca kararinca...

Zaman zaman bu blogda gelecekten kaygi duydugumu ve para biriktirmem gerektigini yazdim. Bu konu pek arkadaslarimla konustugum bir konu degil onun icin burada cogunlukla kendi kendimle paylasiyorum.



Beni en cok carpan husus, arkadaslarimin bu konuda tamamen ilgisiz olmalari. Para biriktiren ya da yatirim yapmayi dusunenlerin sayisi cok az. Ornegin elinde yaklasik 250,000 USD para olup da 2 yildir gonlune gore bir ev bulamadigindan yakinan bir arkadasim var. Bulamamasinin nedeni 400,000 USD'lik evlere bakmasi ve belli bir bolgede oturmak konusunda asiri derecede takintili olmasi. Borclanmadan ev almasi mumkun degil. Oysa elindeki para Istanbul'da dahi mantikli bir ev almak icin yeterli.



Cogu arkadasim ucretlerini son kurusuna kadar harcamayi tercih ediyorlar. Ustelik ucretleri gayet ust seviyede cogu insanin asla ulasamayacagi rakamlarda. 2 yillik Jeep'ini yenileyen, metresine yazlik ve ev alan, Plazma TV, pahali tatiller vs. pesinde kosan onlarca insan. Nedense gelen paranin tamami yenecek diye kural var da benim haberim yok diyecegim. Ucreti bu kadar yuksek olmayan bir baska grup insan da bunlarla asik atmaya calisiyor ve girtlaga kadar kredi karti borcuna giriyorlar. Oysa kredi karti ile borc, her halde tefeciden evvel en pahali borctur. Bankalara oturduklari yerde para kazandirmak niye?

Kazancimin yarisini tasarrufa yonlendirdim ki, bu cok sukur onemli bir fedakarlik demek degil. Zaten sirket araci kullaniyor ve kendi evimde oturuyorum. Gonlumce bir tatil icin kenara para koyup, o plani hayata gecirebiliyorum. Fakat yine de tasarruf aliskanliklarimin yeterli olup olmadigindan emin olamiyorum. Saniyorum genclik donemimizin yuksek enflasyonlu yillara denk gelmesi tutumluluk ve ileriye donuk para biriktirme konularinda bizim kusagi duyarsizlastirdi. Hic yarin olmayacakmiscasina harcamak ve yasamak insanin gelecekteki ozgurlugunu kisitlayabilecek bir aliskanlik. Ustelik, birey olarak, hepimiz belli olcude yardim yapmak ve baskalarina destek olmak zorundayiz. En azindan benim dusuncem bu. Milyonlarca insan basinin ustunde bir dam olmadan, pacavralar icinde yasarken ve aclik cekerken, sorumsuz davranmamaliyiz. Elbette iyi kazanan insan, parasinin tadini cikartmali. Fakat hem zevke, hem yardima, hem de tasarrufa para ayirmaliyiz. Karinca kararinca...

4 yorum:

Serhad dedi ki...

Merhaba t'pol

Gercektende tasarruf konusunda millet olarak çokta başarılı değiliz. Daha çok tüketimin bize fayda sağlayacağı da öğretilmiyor değil hani..

Ne zaman GSMH düşse suçlu bulunuyor
" vatandaş tüketmedi kardeşim ben napayım"

işin şakası bir yana gençlik dönemlerinde tasarruf çok daha önem kazanıyor.Araştırmalar en az %30 tasarruf yapılmasını öneriyor ama bunu başarabileni pek göremiyorum.

Zaten kendi açıklarımızı ne kadar maliyetli finanse ettiğimiz ortadayken, vatandaşın tasarrufa daha çok yönlendirilmesi gerektiğini düşünüyorum.

Tasarrufların nerelere yapıldığını okumuştum biryerlerden ve kendi bloguma eklemiştim. Bakmak istersin diye linkide vereyim;

http://muhendisceanaliz.blogspot.com/2007/08/tasarruflarmz.html

iyi çalışmalar ve bol tasarruflar dilerim :)

Adsız dedi ki...

Hos bir baslangic olmus.
Sonraki yazilarinizi merakla bekliyoruz. Bakalim bizi daha fazla tasarruf yapmaya ikna edebilecek misiniz :))

Keynesian006

Adsız dedi ki...

T'Pol merhaba,

Blogun hayırlı olsun diyorum önce! Ayrıca bana link veridğin için çok teşekkürler!

Biraz önce Ekonomix'in yazısıyla haberdar oldum tabi:)

Para biriktirme konusuna gelince seninle aynı fikirdeyim! Ki kazandığını bazı bazı dibine kadar harcayan bi insanım da aynı zamanda! ama mutlaka geleceği düşünürüm ve bankadaki paramdan elde ettiğim bir gelir, bireysel emeklilik poliçem, özel sağlık poliçem vs şeklinde yatırımlarım mevcut! Bunların verdiği rahatlıkla bazen ben de saçmalama hakkını veriyorum kendime! ama sürekli değil!

Daha dün ailemden biri ölümcül bir hastalığa yakalandı! sadece manevi değil, maddi bir çok götürüsü olacak! en azından olası akut sağlık problemlerini ve yaşlılık günlerini düşünerek mantıklı hareket etmekte fayda var! Fakat ben 69 luyum bu bizim ve yukarı jenerayonun çoğunlukla! zaten yaptığı bir şey, annelerimiz bize bunu öğretti! Fakat daha genç jenerasyon gerçekten har vurup harman savurmakta! ve genel olarak beyinsiz de yetişmekte!

Olaya makro baktığımızda olmayan parayı harcıyoruz!

Anyway...

Sevgiler,
Özge

T'Pol dedi ki...

Oncelikle Ozge, cok gecmis olsun diyorum. Olumcul bir hastalikla ugrasmanin manevi zorlugu karsisinda tum ailene sabir ve metanet diliyorum.

Ozge, Serhad ve Keynesian006 hepinize ilginiz icin tesekkur ederim. Benzer fikir yapisinda oldugumuzu goruyorum. Tasarruf konusunda yaklasimlarimizi paylasalim derim. Tum onerilerinize acigim.

T'Pol