20 Haziran 2009 Cumartesi

Babalar Günü'nü sevmiyorum...

Babalar Günü'nü sevmiyorum çünkü benim babam 15 yıl önce bir gün içinde elimizden kayıp gitti. Henuz ellili yaşların başındaydı. Donduk kaldık, inanamadık, adeta aptallaştık. Cenazeden dönünce dank etti.

Bazen onun aslında gizli ajan falan olduğunu ve kimliği açığa çıkmasın diye gitmek zorunda kaldığını ama esasında hayatta olduğunu düşünmek istedim. Saçma, biliyorum ama ani ölümü de çok saçmaydı zaten.

Babam şöyle iyiydi, böyle mükemmeldi diye anlatacak değilim. O benim için babaların en babasıydı işte o kadar! Dünyaya milyon kez geri gelsem ve ailemi seçme şansım olsa yine anne ve babamı seçerdim.

Bir vesile ile onu anmadığım tek günüm geçmiyor. Çok esprili biri olduğu için saçma veya komik durumlarla karşılaştığımda: "Babam olsa şimdi şöyle derdi" diyorum.

Babişim ışıklar içinde yat, mekanın cennet olsun.

Bütün iyi babaların da Babalar Günü Kutlu olsun.

İnşallah Anneler Günü'nü sevmeyi daha çok uzun yıllar sürdürebilirim.

2 yorum:

Investor dedi ki...

Bende Babanızın babalar gününü kutlarım...

B. dedi ki...

Bu yazınızı ikinci okuyuşum, ağlamadan okunmuyor. Babanızın mekanı cennet olsun.