Kredi Kartları

Şu anda kullanmakta olduğum iki tane kredi kartım var. Bir tane de yedek kartım var. Geçenlerde kardeşim ile konuşurken fark ettim ki, devlet bankalarından birinin senelik kart ücreti sadece 10 YTLmiş. Bu durumda yedek tuttuğum karttan kurtulmaya ve de bu devlet bankasının kartını almaya karar verdim. Geçmiş deneyimim nedeniyle ilgili bankanın Çağrı Merkezini arayıp, kartımı kaybettiğimi, iptal etmelerini ve yenisini de istemediğimi söyledim. Hemen kartı kapattılar.

Pekiyi 3 karta ihtiyacım var mı? Belki bir adet asıl ve bir adet de yedek kart yeterli ama kartlarımdan birinde biriken puanlar benim için çok önemli zira birkaç yılda bir Amerika'ya giderken uçak biletime hiç para vermiyorum. Üstelik bu kartı 1991'de aldım; yani bir nevi gönül bağım var:) Diğer kartımda biriken puanlarsa aynı bankanın sigorta şirketinden yaptırdığım Bireysel emeklilik birikimine ekleniyor. Kartlarımın limitlerinin çok yüksek olmasını istemiyorum. Bankalar limit artırımına gittiklerinde mutlaka arayıp, limiti eski haline çektiriyorum. Yurtdışına gittiğimde Murphy kuralları işler de her iki kartımı birden kaybedersem diye 3. bir kartı yedek tutuyorum. Eh, 10 YTL tutarında bir yıllık ücret de beni bozmaz.

Geçenlerde yabancı bloglara bakarken fark ettim ki, bazı Amerikalılar kartlarını kullanmak konusunda kendilerini tutamadıkları için, bütün kredi kartlarını bir kap dolusu suya koyup, buzlukta donduruyorlarmış. Böylece bir çılgınlık anında kartı kullanamadıklarından, kartların çözülmesini bekleyene kadar, alım kararlarını yeniden gözden geçirip, vazgeçebilecek zaman kazanıyorlarmış. Ne kadar tuhaf! Gerçek bir acil durum olursa ne olacak pekiyi? Üstelik kartları dondurmak çiplerini bozmuyor mudur?

Dün çok yakın iki arkadaşımla şehrin başka bir bölgesindeydik. Hem yaşadığımız hem de çalıştığımız yerler bu dediğim tarafa uzak olduğu için bu bölgeyi uzun zamandır görmemiştik. Çarpık şehirleşme bir kenara, adım başı rastladığımız alışveriş merkezleri bizi şaşırttı. Gerçekten bu kadar çok alışveriş merkezine ihtiyaç var mı? İnsanlar ne alıyorlar? Ben yılda dört ya da beş kez bir ihtiyaç nedeniyle giyim alışverişine çıkarım. Mutfak deseniz, gıda alışverişi hariç, yıllardır aynı mutfak gereçlerini kullanıyorum. Çarşaf, havlu kolay kolay eskimiyor hatta insana aynı şeyleri kullanmaktan bıkkınlık geliyor. Gerçekten alışveriş çılgınlığını aklım almıyor.

Öte yandan televizyondaki yarışmalara katılanlara kazanırlarsa bu parayla ne yapacakları sorulduğunda hemen hepsi kredi kartı borcunu kapatmaktan söz ediyor. Geçenlerde bir hanım TV'de 40,000 YTL tutarında kredi kartı borcu olduğunu ve bunu kapatacağını söylüyordu. 40,000 YTL borç nasıl birikir? Ne kadarı faizdir? İnsanlar tefecilerden sonra ödünç alabilecekleri en pahalı paranın kredi kartlarında olduğunu fark etmiyorlar mı? Acilen ilkokuldan itibaren kişisel finans konulu dersler konulmalı. İnsanlara paranın maliyeti, bütçe yapmak, para biriktirmek gibi konularda eğitim verilmeli. Yoksa çok büyük bir kitle bu sefer suç işlemeye başlayacak.