Masraflar tek tek gelmez. Bilgisayardan sonra kullandığım arabaya da 300 TL kaçmış, yarın verip rahatlayacağım. Neyse sağlık olsun. Uzun yola tek başına çıkma huyum olduğundan, arabanın güvenli olması daha mühim.
Oto Sanayii'ne (garantisi bitmiş otomobili servise götürmem, işinin ehli ustalara tamir ettiririm) arabayı bırakınca, eve dönmek için taksiye binmek gerekti. (Tutumlu biriyim ama bulunduğum noktadan toplu taşım yoluyla eve dönmek hemen hemen aynı paraya gelecekti).
Taksi şoförlerine çok saygı duyarım. Eziyetli bir iş yapıyorlar. Hele Istanbul trafiğinde her gün onlarca saat direksiyon sallamak zor zanaat.
Bugünkü şoför bey de sevimli biriydi. Trafikte aptal aptal araba kullanlara tatlı tatlı giydirirken, söz dönüp dolaşıp ehliyet alma konusuna gelince ben "bizim zamanımızda ehliyet sınavı ciddiydi, bayağı yazılı sınava sokarlardı, öyle hemen de vermezlerdi" gibilerinden birşey söyleyince adamcağız dikiz aynasından şöyle bir baktı ve "yaş kaç?" dedi. 43 olduğunu söyleyince o da 46 yaşında olduğunu söyledi. Öyleydi böyleydi derken çocuklarımın sayısını sordu, ben de bekar olduğumu hiç evlenmediğimi söyledim. Pek üzüldü! "Hayat yalnız geçer mi? Çocuklar ileride sana bakardı. Ama hala geç değil evlen mutlaka..." falan gibilerinden nasihat etti. Ben de güldüm, "artık bizden geçti" dedim. O esnada eve varmıştık. Tam inerken "İnşallah karşına uygun biri çıkar evlenirsin, bak beni dinle" dedi ve gitti.
Emeklilikte nasıl geçineceğiz diye kara kara düşüneceğime evlenip 2 hatta RTE'nin dediği gibi 3 çocuk yapmayı niye düşünememişim ki? Hah ha!
Bu blogdaki yazilari bloguma link vererek ya da blogu referans gostererek kullanabilirsiniz.
T'POL
4 yorum:
İlla ki evlenmeli düşüncesine ben de katılmıyorum. Ama bizden geçti, çocuk da istemiyorum, o zaman evlenmenin anlamı yok düşüncesi de bana göre doğru değil. Açık ve samimi olmak, kendini kapatmamak lazım. Ancak yaş ilerledikçe (bendeniz 34) insan hayatta edindiği tecrübelerin (a.k.a. bile$ke of kazIks) de etkisiyle insan çok daha temkinli oluyor.
Sonuçta 2.5 milyar hedef kitle içinde aklınıza/ruhunuza/hissinize hitap eden birileri mutlaka vardır. Ama onlara tesadüf edebilir misiniz veya o tesadüfü kalıcı kılabilir misiniz, orası tam muamma!..
:) sıcak bir yazı. Türk insanının izdivaç merakı işte...
ahmetd'ye katılıyorum. Evlenmek istememek veya çocuk yapmamak çok doğal bir hak ve sayısız bu şekilde yaşayan ve gayette mutlu insanlar var ama benden geçti mantığı doğru değil gerçekten. Yazıyı okur okumaz dayanamayıp yorum yazmak durumunda kaldım: Teyzem 53 yaşında soğuk algınlığı için gittiği sağlık ocağında beklerken tanıştığı adamla evlendi, gayette mutlu :)) Bir kitapta tesadüfler hayatın atomlarıdır diye bir cümle okumuştum, sanırım tesadüflerin gücünü inkar etmemek gerekiyor, bu yazıdan bir vakit sonra evleniyorum yazarsanız şaşırmam T'Pol. Hayatlarımız tesadüfler üzerine kurulu..
eger hayatinizda bircok arkadas dost varsa sorun degil,ama evlilik hayat arkadasini bulmakdir,evlilik olmasi sart degil,hayati biriyle paylasmak onemli.yalniz bosuna allaha mahsus dememisler.
Yorum Gönder